De laatste blog uit India
Door: Silke
Blijf op de hoogte en volg Silke
16 November 2016 | India, Calicut
Hallo lieve mensen,
Waarschijnlijk mijn laatste blog vanuit India, want er is nog maar een weekje te gaan tot mijn terugkeer naar Nederland!! Heb ik er zin in? Ja!! Vind ik het jammer om weg te gaan? Ja! Natuurlijk is het geweldig om naar huis te gaan, naar alle lieve mensen die mij dierbaar zijn, maar afscheid nemen van India en JDT is natuurlijk minder leuk!
Wat heb ik sinds mijn vorige blog allemaal hier in India gedaan? Ik gok dat het niet zo'n lange blog wordt als normaal, maar misschien krijg ik het zometeen alsnog voor elkaar om een lang stuk te schrijven!
Eigenlijk stond afgelopen maand vooral in het teken van stage lopen en heel veel uurtjes achter de computer voor de scriptie. Ja ja, geen gereis, maar gewoon hard werken! Gelukkig in de weekenden wel af en toe wat leuks, zoals bowlen in de HiLite Mall met vrienden, shoppen en uit eten gaan, naar de bios. Matthijs was ook nog jarig vorige maand. Wat begon met een traktatie lunch vanaf zijn kant eindigde in een diner bij de grote baar van JDT thuis. En die man heeft een huis... WAUW! Misschien kan ik het beter een kasteel noemen. Een heel mooi huis omringd door palmbomen en een prachtige tuin! Met natuurlijk een collectie aan mooie auto's. Veel jdt werknemers waren uitgenodigd dus dat was super gezellig! Er was een mooie taart met daarop Matthijs zijn naam. Het was tot in de puntjes verzorgd! Heerlijk gegeten en gekletst met collega's/vrienden. Tijdens het diner kreeg ik te horen dat drie medewerkers vanaf januari tot april naar Nederland komen voor een cursus in... Zwolle! Heel erg leuk en ik kijk er naar uit om ze in Nederland te zien. Het zijn alledrie enorm leuke en lieve mensen. Twee docenten van verpleegkunde en een docent van fysiotherapie. Ik ben zo benieuwd hoe ze Nederland gaan ervaren, als India voor mij een shock was, dan moet Nederland voor hen al helemaal een shock zijn. Ik ben hier heel lief en goed behandeld, eten wordt elke dag gebracht, mijn woning is op de campus en natuurlijk is het weer hier fantastisch goed! In Nederland worden deze mensen naar mijn voorspelling wat meer aan hun lot overgelaten, maar ik kan er natuurlijk naast zitten. Ik denk dat de grootste shock het weer wordt, januari tot april is toch best wel winters! Ik ben echt super enthousiast dat ze komen en ik hoop ze een paar keer te zien!
Op stage gaat het wel prima! Vorige maand kwam er een nieuwe patiënt die heel recent een herseninfarct heeft gehad. Hij is dus mooi snel bij de fysio gekomen, waardoor de kans op herstel aanzienlijk groter is. Zoals ik misschien al eerder heb verteld is dat een heleboel patiënten eigenlijk te laat hier komen, na maanden of zelfs een jaar. Waardoor de prognose voor herstel een stuk minder is! Zo zonde, zeker omdat het vaak jonge mensen zijn. Maar deze patiënt is dus op het juiste moment gekomen en dat is ook te merken! Hij heeft dus een verlamming aan één zijde van zijn lichaam. Zijn arm en been kan hij minder goed bewegen, sommige bewegingen helemaal niet. De eerste dag had hij nog drie mensen om zich heen nodig om te kunnen lopen, waarvan een zijn been moest stabiliseren. Drie dagen later liep hij nog maar met één persoon! Echt zo ontzettend mooi om te zien! Uit dit soort momenten haal ik echt heel veel voldoening! Nu na een aantal weken trainen kan hij zelfstandig lopen!! Nog wel met iemand erbij voor het geval dat, maar een enorme sprong vooruit! Zijn arm gaat ook beter, steeds meer functies komen weer terug! Natuurlijk heb ik tijdens mijn opleiding veel geleerd over deze aandoening en weet ik er theoretisch wel het een en ander van, maar om het in de praktijk mee te maken is echt bijzonder! Zeker om zo'n goede vooruitgang mee te maken! Ook heel mooi om de reactie van de patiënt en zijn vrouw te zien, heel dankbaar en blij! Natuurlijk helpt de fysiotherapeut, maar de patiënt is degene die het toch maar even moet doen! Ik zeg ook vaak dat ik trots op hem ben, dat kan hij geloof ik wel waarderen.
Naast de stage is er voornamelijk aan de scriptie gewerkt. Helaas heeft mijn laptop het hier begeven dus dat was even een minpunt! Gelukkig heeft de bieb hier (snelle) computers waar ik gebruik van kon maken. Maar voor vrije tijd had ik dus geen laptop meer! GELUKKIG had ik alle foto's op een USB-stick gezet, dus die heb ik nog! Hoe ik deze blog nu schrijf? Op mijn mobiel, lekker klein schermpje, maar toch het werkt!
Tijdens het werken aan de scriptie feedback er op gehad, die vaak niet mals was. Hierdoor zakte af en toe de moed mij wel in de schoenen. Maar gelukkig goed volgehouden en vorige week was daar ein-de-lijk die deadline! Maar goed, dit onderdeel was alleen nog maar het begin. Pas in mei is het afgelopen met de scriptie (geloof ik). Voor nu is het wel even klaar.
Afgelopen week afscheid genomen van Sateesh, een docent, fysiotherapeut maar vooral een goede vriend! Hij vertrok naar het Noorden voor een nieuwe baan. Sateesh heeft ervoor gezorgd dat deze ervaring in India onvergetelijk is geworden. Goede gesprekken met hem gehad, twee keer met hem gereisd en hij kon goed helpen tijdens de stage. Alles wat ik nu schrijf doet hem waarschijnlijk tekort, maar het was een toffe peer zoals we dat in Nederland zeggen!
Wat ook nog wel interessant was, en wat jullie misschien wel hebben meegekregen is het feit dat de 500 en 1000 biljetten ongeldig zijn verklaard! Heel erg vervelend voor iedereen die deze biljetten thuis onder een matras hadden als zwart geld, want wanneer zij dat nu gaan inwisselen wordt dus bekend dat het zwart geld is! Voor mij en Matthijs is het ook wel een vervelende kwestie, omdat onze cash opraakt en de pinautomaten elke dag leeg zijn of leeg blijven. Het wordt nog interessant de komende dagen, ik hoop dat we nog ergens kunnen pinnen, want zonder geld is er helaas weinig te doen. Ja dat is echt zo want er moet betaald worden voor de bus of Riksja die je ergens heen brengt om iets leuks te doen! Maar goed al met al wel interessant om mee te maken, helaas accepteerd niet elke winkel hier de internationale bankpas...
Dit laatste weekje ga ik nog stage lopen en vooral genieten van het feit dat ik hier nog een paar dagen ben. Ik kijk er naar uit om naar huis te gaan, maar India wat ben je toch bijzonder! Als je ooit het idee hebt gehad om naar India te gaan, doe het voor een onvergetelijke ervaring!
Nou lieve mensen, dat was het dan, de laatste blog uit India. (Bijna) vier maanden geleden begon dit avontuur. Bizar hoe snel de tijd is gegaan!
Tot snel en Namasté
Waarschijnlijk mijn laatste blog vanuit India, want er is nog maar een weekje te gaan tot mijn terugkeer naar Nederland!! Heb ik er zin in? Ja!! Vind ik het jammer om weg te gaan? Ja! Natuurlijk is het geweldig om naar huis te gaan, naar alle lieve mensen die mij dierbaar zijn, maar afscheid nemen van India en JDT is natuurlijk minder leuk!
Wat heb ik sinds mijn vorige blog allemaal hier in India gedaan? Ik gok dat het niet zo'n lange blog wordt als normaal, maar misschien krijg ik het zometeen alsnog voor elkaar om een lang stuk te schrijven!
Eigenlijk stond afgelopen maand vooral in het teken van stage lopen en heel veel uurtjes achter de computer voor de scriptie. Ja ja, geen gereis, maar gewoon hard werken! Gelukkig in de weekenden wel af en toe wat leuks, zoals bowlen in de HiLite Mall met vrienden, shoppen en uit eten gaan, naar de bios. Matthijs was ook nog jarig vorige maand. Wat begon met een traktatie lunch vanaf zijn kant eindigde in een diner bij de grote baar van JDT thuis. En die man heeft een huis... WAUW! Misschien kan ik het beter een kasteel noemen. Een heel mooi huis omringd door palmbomen en een prachtige tuin! Met natuurlijk een collectie aan mooie auto's. Veel jdt werknemers waren uitgenodigd dus dat was super gezellig! Er was een mooie taart met daarop Matthijs zijn naam. Het was tot in de puntjes verzorgd! Heerlijk gegeten en gekletst met collega's/vrienden. Tijdens het diner kreeg ik te horen dat drie medewerkers vanaf januari tot april naar Nederland komen voor een cursus in... Zwolle! Heel erg leuk en ik kijk er naar uit om ze in Nederland te zien. Het zijn alledrie enorm leuke en lieve mensen. Twee docenten van verpleegkunde en een docent van fysiotherapie. Ik ben zo benieuwd hoe ze Nederland gaan ervaren, als India voor mij een shock was, dan moet Nederland voor hen al helemaal een shock zijn. Ik ben hier heel lief en goed behandeld, eten wordt elke dag gebracht, mijn woning is op de campus en natuurlijk is het weer hier fantastisch goed! In Nederland worden deze mensen naar mijn voorspelling wat meer aan hun lot overgelaten, maar ik kan er natuurlijk naast zitten. Ik denk dat de grootste shock het weer wordt, januari tot april is toch best wel winters! Ik ben echt super enthousiast dat ze komen en ik hoop ze een paar keer te zien!
Op stage gaat het wel prima! Vorige maand kwam er een nieuwe patiënt die heel recent een herseninfarct heeft gehad. Hij is dus mooi snel bij de fysio gekomen, waardoor de kans op herstel aanzienlijk groter is. Zoals ik misschien al eerder heb verteld is dat een heleboel patiënten eigenlijk te laat hier komen, na maanden of zelfs een jaar. Waardoor de prognose voor herstel een stuk minder is! Zo zonde, zeker omdat het vaak jonge mensen zijn. Maar deze patiënt is dus op het juiste moment gekomen en dat is ook te merken! Hij heeft dus een verlamming aan één zijde van zijn lichaam. Zijn arm en been kan hij minder goed bewegen, sommige bewegingen helemaal niet. De eerste dag had hij nog drie mensen om zich heen nodig om te kunnen lopen, waarvan een zijn been moest stabiliseren. Drie dagen later liep hij nog maar met één persoon! Echt zo ontzettend mooi om te zien! Uit dit soort momenten haal ik echt heel veel voldoening! Nu na een aantal weken trainen kan hij zelfstandig lopen!! Nog wel met iemand erbij voor het geval dat, maar een enorme sprong vooruit! Zijn arm gaat ook beter, steeds meer functies komen weer terug! Natuurlijk heb ik tijdens mijn opleiding veel geleerd over deze aandoening en weet ik er theoretisch wel het een en ander van, maar om het in de praktijk mee te maken is echt bijzonder! Zeker om zo'n goede vooruitgang mee te maken! Ook heel mooi om de reactie van de patiënt en zijn vrouw te zien, heel dankbaar en blij! Natuurlijk helpt de fysiotherapeut, maar de patiënt is degene die het toch maar even moet doen! Ik zeg ook vaak dat ik trots op hem ben, dat kan hij geloof ik wel waarderen.
Naast de stage is er voornamelijk aan de scriptie gewerkt. Helaas heeft mijn laptop het hier begeven dus dat was even een minpunt! Gelukkig heeft de bieb hier (snelle) computers waar ik gebruik van kon maken. Maar voor vrije tijd had ik dus geen laptop meer! GELUKKIG had ik alle foto's op een USB-stick gezet, dus die heb ik nog! Hoe ik deze blog nu schrijf? Op mijn mobiel, lekker klein schermpje, maar toch het werkt!
Tijdens het werken aan de scriptie feedback er op gehad, die vaak niet mals was. Hierdoor zakte af en toe de moed mij wel in de schoenen. Maar gelukkig goed volgehouden en vorige week was daar ein-de-lijk die deadline! Maar goed, dit onderdeel was alleen nog maar het begin. Pas in mei is het afgelopen met de scriptie (geloof ik). Voor nu is het wel even klaar.
Afgelopen week afscheid genomen van Sateesh, een docent, fysiotherapeut maar vooral een goede vriend! Hij vertrok naar het Noorden voor een nieuwe baan. Sateesh heeft ervoor gezorgd dat deze ervaring in India onvergetelijk is geworden. Goede gesprekken met hem gehad, twee keer met hem gereisd en hij kon goed helpen tijdens de stage. Alles wat ik nu schrijf doet hem waarschijnlijk tekort, maar het was een toffe peer zoals we dat in Nederland zeggen!
Wat ook nog wel interessant was, en wat jullie misschien wel hebben meegekregen is het feit dat de 500 en 1000 biljetten ongeldig zijn verklaard! Heel erg vervelend voor iedereen die deze biljetten thuis onder een matras hadden als zwart geld, want wanneer zij dat nu gaan inwisselen wordt dus bekend dat het zwart geld is! Voor mij en Matthijs is het ook wel een vervelende kwestie, omdat onze cash opraakt en de pinautomaten elke dag leeg zijn of leeg blijven. Het wordt nog interessant de komende dagen, ik hoop dat we nog ergens kunnen pinnen, want zonder geld is er helaas weinig te doen. Ja dat is echt zo want er moet betaald worden voor de bus of Riksja die je ergens heen brengt om iets leuks te doen! Maar goed al met al wel interessant om mee te maken, helaas accepteerd niet elke winkel hier de internationale bankpas...
Dit laatste weekje ga ik nog stage lopen en vooral genieten van het feit dat ik hier nog een paar dagen ben. Ik kijk er naar uit om naar huis te gaan, maar India wat ben je toch bijzonder! Als je ooit het idee hebt gehad om naar India te gaan, doe het voor een onvergetelijke ervaring!
Nou lieve mensen, dat was het dan, de laatste blog uit India. (Bijna) vier maanden geleden begon dit avontuur. Bizar hoe snel de tijd is gegaan!
Tot snel en Namasté
-
16 November 2016 - 17:25
Brend Vlaanderen:
Ik kijk uit naar je terugkomst. Vlieg veilig en tot snel lieve Silke. -
16 November 2016 - 17:47
Anita :
Liebe Silke, wat Leuk im van je te hören.
Afscheid nemen heeft altijd een treurig kleurtje, maar spreekt ervoor dat je een goede tijd hebt gehad. Nog heel Leuke laatste dagen en een goed begin weer in Nederland. Groetjes Anita -
16 November 2016 - 17:59
Riny En Ineke:
Lieve Silke,
Een prachtig verhaal!!
Geniet nog van de laatste dagen in India en de lieve mensen om je heen.
Een goede reis en kom veilig weer thuis in de Oudegoedstraat.
-
17 November 2016 - 12:03
Yvonne :
Lieve Silke,
Wat kan jij terugkijken op een prachtige ervaring. Ik lees steeds weer dat je er zo enorm van geniet.
En wat dat Hollandse weer betreft, ik denk dat niet alleen de Indiërs, maar ook jij zelf er erg aan moet wennen.
Voor volgende week een hele goede reis. En tot snel.
Liefs Yvonne -
18 November 2016 - 09:19
Ans:
Lieve Silke,
Heel ontroerend hoe je schreef dat je daar zulke lieve mensen om je heen hebt. Je hebt ontzettend veel leer- en reiservaring opgedaan in het door jouw omschreven prachtige India. Ik ben blij voor je dat het allemaal zo goed is verlopen en dat je er een onvergetelijke herinnering aan zult overhouden. Ik denk dat je die lieve mensen het meest gaat missen. Ik heb in ieder geval erg genoten van je blogs. Kom behouden thuis en ik hoop je dan gauw te zien.
Goede terugreis en liefs van Ans. -
19 November 2016 - 11:45
Margreet En Chris Bothof:
Geniet nog van de laatste dagen en een goede terug reis.
-
24 November 2016 - 15:52
Henk En Anneke:
Lieve Silke, bedankt voor je mooie verhalen. Wat is de tijd snel gegaan.
Welkom terug in het koude Kikkerland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
